Daar zit ik dan, in Oud-Beijerland. Ik woon hier inmiddels 6 jaar en 10 maanden. Maar het voelt anders nu, juni 2025. Mijn relatie is voorbij, en dat was ooit de reden om naar dit dorp te trekken. Plus een leuk huis dat ik hier kon kopen.
Niet gek ook natuurlijk. Het wonen hier is prima, mijn huis is fijn. Je loopt hier zo de akkers in. Prima, hartstikke leuk. De meiden zitten hier al een tijdje op scholen.
Ontworteld is wel het woord. Mijn wortels staan niet meer stevig in de klei. De wortels zijn verslapt, ze hangen. Het heeft tijd nodig allemaal, dit een plek te geven. Opnieuw te wortelen. Mogelijk voed ik mijn wortels in andere plaatsen, waar ik fijne herinneringen heb. Zoals Den Haag, maar ook op een vakantieplek als Noord-Limburg waar we laatst waren. Daar kan ik mezelf weer opladen en laven. Voelen dat ik leef. Dat ik het kan. Alleen. Ga ik me hier weer thuis voelen? Dat durf ik niet te zeggen..
He is maar een plek. Om te wonen. Maar toch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.