zaterdag 29 januari 2022

Den Haag - Mijn stad. Huisgenoot Arnold, 1-hoog

 In mijn zoektocht naar werk had ik na mijn studie journalistiek mijn pijlen gericht op Den Haag. In die tijd kwam ik er al vaker bij vrienden, en genoot van de stad, het strand en alle culturele opties. Toen ik een baan kon krijgen bij Vakblad Groenten en Fruit in Den Haag, was ik dan ook erg blij. Ik verhuisde van Meppel naar Den Haag. Een grote overgang kan je stellen.

De zaterdag dat mijn ouders mij naar de Hofstad verhuisden, januari 2004, werd er in het huis naast mij een hennepplantage ontmanteld. Mijn moeder fronste haar wenkbrauwen, en ik dacht: dat hoort er allemaal bij. Later heeft mijn moeder weleens gezegd dat ze dat best spannend vond. De huisgenoot die ik kreeg, dat was eigenlijk nog het grootste probleem. Ik woonde op 1-hoog boven een groenteboer in de Weimarstraat, samen met 'Arnold', een echte Hagenees. Hij was flink gezet, laten we het netjes zeggen, corpulent. Elke avond maakte hij zijn avondmaal, een bord vol kip. Geen groenten, alleen vlees. Dat werd na acht uur 's avonds op tafel gezet. Ik sliep naast de keuken, en rook elke avond kip. Maar daar bleef het niet bij. Arnold frituurde bijna dagelijks, en ook dat rook ik, een penetrante lucht. 

Denk je alles gehad te hebben? Ik hoorde ook allerlei geluiden in de kamer achter mij. Arnold ging op het vrijerspad. Hij kreeg een vriendin, 3 koppen kleiner dan hemzelf. Wat denk je? Meerdere avonden hoorde ik ze de liefde bedrijven. Eerst werkte het op mijn lachspieren, maar later werd het irritant. Dit in combinatie met de stank, het was letterlijk niet te harden.




Daar zat ik dan, op mijn kamertje 20 vierkante meter groot. Ik woonde in Den Haag, had een baan bij een vakblad. Maar wat een toestanden in mijn huis. Toen ik een zolderetage kon krijgen dichtbij het Vredespaleis, bij een dame boven (Maria), aarzelde ik geen moment. Daar gaat mijn volgende blog over..