woensdag 5 februari 2020

Ontbijt in de trein

Vanaf deze week zit ik vaak in de trein. Dat werpt mij terug in de tijd, want in mijn studententijd heb ik heel wat uurtjes in de trein gereisd. Met mijn studenten-ov. Afgelopen dinsdag had ik mezelf bij het raam geïnstalleerd. Capuccino erbij, heerlijk. Ik was in de veronderstelling dat ik nog wat zou kunnen werken onderweg. Plotseling kwam er een jonge man tegenover mij zitten. Nerveus plukkend aan zijn haar, en allerlei verzuchtingen bracht hij uit. Uit het niets vroeg hij in het Engels of ik wat te eten voor hem had. Ik vond het bijzonder, maar ik gaf hem toch een havermoutkoekje. Mag ik er nog een zei hij. Dus ik: you are not very shy. Een heel gesprek volgde tussen Rotterdam Centraal en Leiden.

Lyrisch over Rotterdam
De jonge man bleek uit Slowakije te komen. Hij studeerde in Rotterdam, en was lyrisch over deze hippe stad. Waar hij events organiseerde als DJ. En o ja, hij was soms ook model. In Slowakije was het allemaal drama qua studeren zei hij. Maar Nederland, dat was het echt helemaal.. Hij kon niet stoppen met praten en was behoorlijk zelfverzekerd. Ik leerde wat interessante woorden in het Slowaaks, en kwam erachter dat deze taal verwant is met het Russisch. Een heel gesprek. Na 35 minuten stopten we in Leiden. Ik bedacht mij dat het eigenlijk best leuk kan zijn, de trein. Ik heb jaren met de auto naar mijn werk gereisd. Wat heerlijk kan zijn met eigen muziek aan, en geen geluiden om je heen behalve de motor dan. De files kunnen mij nog steeds gestolen worden! Nu ik weer in de trein zit, gebeuren er meer spontane dingen, en dat is ook wel weer leuk. Maar, de volgende keer neem ik mij voor om mezelf te dwingen eens te werken in de trein. Komt vast goed! Met uitzicht op Hollandse luchten of polders.