De Zeeuwse opa en oma

 

 

Naast een opa en oma uit Bunschoten-Spakenburg, heb ik ook een Zeeuwse opa en oma Nieuwenhuize. Opa groeide op in het vissersdorp Yerseke, wat we allemaal kennen van de mosseloogst. Hij ging al vrij jong werken met zijn handen. Uiteindelijk werd hij bakker. Een echte ambachtsman, die opa van mij.

Passie
Oma (uit Wolphaartsdijk) had wel gestudeerd, zij was lerares op een basisschool. Wat in de jaren dertig best heel bijzonder was, een vrouw die een vak uitoefende. Tot zij mijn opa leerde kennen werkte zij als lerares en onderwees de leerlingen uit naburige dorpen het vak met veel passie. Op een gegeven moment gingen opa en oma trouwen, in een arme tijd. Opa wilde heel graag een eigen bakkerij beginnen, maar dat kon niet op Zuid-Beveland. Er was wel een mogelijkheid om een bakkerij te starten, ver van de Zeeuwse kleigrond. In Hendrik-Ido Ambacht, ver van huis, op 110 km afstand. Ik vermoed dat mijn opa en oma hier best wat traantjes om hebben gelaten. Want Zeeuws als ze waren, was dat toch een hele stap!



Schouders er onder
Toch deden ze het. Ze verhuisden naar het Zuid-Hollandse land, en streken neer in HI-Ambacht. Een plaats die hen vermoedelijk niet veel zei. Er woonden veel reformatorische mensen, en nog steeds. En opa kon er geld gaan verdienen. Samen zetten ze de schouders er onder, nuchter als ze ook waren. Opa in de bakkerij, oma achter de toonbank waar naast brood ook banket verkocht werd. De vijf kinderen mochten ook hard meewerken. Mijn vader zat soms naast zijn vader in 'de broodauto' en dan reden ze samen heel HI-Ambacht door. Op weg naar klanten, veelal van reformatorische huize. Waar oma de contacten uitstekend mee onderhield. Ook nadat opa en oma gestopt waren met de bakkerij, en wij als kleinkinderen kwamen logeren, sprak er nog veel waardering en respect uit voor de mensen uit het dorp. Toch knap hoe een Zeeuws echtpaar hun leven opbouwt in een onbekende streek. Ze zullen de Zeeuwse schone lucht, de mooie stranden en hun familie vast gemist hebben. Maar ze sloegen zich er toch maar doorheen!

Het avontuur zit in je

Mijn oma Blokhuis woonde een groot deel van haar jeugd in Bunschoten. Bij haar hele familie. Ze kleedde zich in klederdracht, net als alle andere meisjes van haar leeftijd. Toen ze trouwde, had ze de keuze. Ze mocht de klederdracht blijven dragen en in het dorp blijven wonen, of ze ging weg en hoefde daardoor logischerwijs geen klederdracht meer te dragen. Haar trouwjurk was het eerste kledingstuk dat geen klederdracht was..
Avontuurlijk als ze was, trok ze een aantal jaren later weg uit het mooie vissersdorp. Samen met haar man, die ergens anders werk kon vinden op een school. Samen lieten ze hun familie achter. Dat zal best wat verdriet hebben opgeleverd, maar ze maakten wel de keuze. Ze kozen ervoor om een eigen leven te leiden.
En dat vraagt offers.

Mijn Oma Blokhuis en een jongere versie van Rianne Nieuwenhuize in 1979

Keuzes?
Zelf ben ik als 25-jarige van Meppel naar Den Haag verhuisd. Dat was destijds omdat ik geen werk kon vinden en dus niet echt een keuze had. Maar tegelijk lonkte het avontuur. Ik wilde weg, en mijn eigen leven leiden. Of het een bewuste keuze is om weg te trekken bij mijn familie denk ik niet. Liever heb ik ze om mij heen.. Maar ja, het leven loopt niet altijd perfect zoals jij dat wilt.
Je kunt dingen in je hoofd hebben hoe je leven zal gaan lopen of hoe jij het graag wilt.. maar, en dat heb ik aan den lijve ondervonden, het loopt toch vaak anders.

Op de koffie bij je moeder
Waarom schrijf ik dit? Ik denk dat ik het avontuurlijke bloed heb meegekregen in mijn familie. Het zit in je. Dat denk ik echt. Niets ten nadele van mensen die het liefste dichtbij hun familie en roots willen wonen, want dat heeft vast veel charme en ook de nodige voordelen. Maar avontuurlijk ben je, en daar horen ook keuzes bij. Soms wil ik graag bij mijn moeder op de koffie, of bij mijn zussen aanwippen. Het kan niet spontaan, en dat is jammer..
Avontuurlijk zijn is dus leuk, maar het heeft een keerzijde. Het voordeel is dat je veel plekken leert kennen en snel nieuwe mensen ontmoet. Zo ben je nooit alleen. Ook met je familie ver weg!