We zijn een aantal jaren verder in de tijd. Carmen is inmiddels 10,5 en Sanne 13,5. Na zes jaar zijn we wat meer gesetteld in de Hoeksche Waard. Vergeleken met de Haagse regio is het hier wel wat leger, al wordt het hier ook voller inmiddels. De meiden hebben het naar hun zin op zowel de basisschool  als de middelbare. Sanne zit in vwo 2, doet de kunstrichting en haalt gelukkig hele mooie cijfers. Maar belangrijker, ze zitten beide goed in hun vel.

Het verlies van haar vader is wel een ding voor Carmen sinds dit jaar. Logisch ook, als je 10 bent is het 'normaal' om een vader te hebben en dat ziet ze natuurlijk ook om zich heen dat er vaders op school zijn bijvoorbeeld, en in onze familie. We praten er samen veel over; ze kan altijd haar verhaal kwijt.

Ook wij missen Martijn. Bij de laatste voorstelling van Carmen, dan mis je zijn spontane enthousiasme! Dat krijg je echt niet meer terug, en dat doet pijn. Ook nu Sanne in een totaal andere fase zit op de middelbare, dan mis je zijn aanmoediging, hulp bij het huiswerk enzovoort. Bart helpt Sanne met wiskunde, dat is vaste prik hier. Daar zijn we super blij mee. Maar ook daarmee krijg je Martijn niet terug.

 

Op deze foto Martijn in actie met het schilderen bij Deventer, zomer 2011

Martijn, je wordt gemist!